Legenda tamtych dni
Artystom wciąż się śni,
By łudzić ich nadzieją…
Montmartre sprzed wielu lat
Wciąż bzami pachnie nam
I budzi w nas namiętność.


W małym atelier
Mansardy blask i cień  
Za grosze wynajętej.
Odwieczna uczuć gra –
Modelką jestem ja,
A ty rysujesz mnie.


Cyganeria! Cyganeria!
Młodości i miłości cud…
Cyganeria! Cyganeria!
Głód sztuki to prawdziwy głód…


W kawiarni wieczny gwar,
A my spragnieni tak 
Czekamy na ten moment,
Gdy zachwycony świat
Okruchy rzuci nam
Fortuny upragnionej.


Wokół zimna mgła,
Lecz wiara rośnie w nas,
I ogień serc rozpala.
Ktoś za mój portret nam
Butelkę wina dał.
Karnawał wiecznie trwa.


Cyganeria! Cyganeria!
Młodości i miłości mit…
Cyganeria! Cyganeria!
Geniusz się budził w nas co świt…


Na przekór złudnym snom
Pracować chciałeś wciąż
Od świtu aż do zmroku,
Póki błękitny blask
Na moje piersi kładł
Pieszczotę twoich oczu.


Potem biegło się
Na schody Sacre Coeur,
By sączyć zachód słońca.
I całą długą noc
Nienasycenia moc
Zmieniała Paryż w raj.


Cyganeria! Cyganeria!
Młodości i miłości żar…
Cyganeria! Cyganeria!
Pieśni zabrały oddech nam…


Kto dzisiaj oprócz nas
Pamiętać chce ten czas?
Kto zna ten stary adres?
Zmurszałych uczuć mur
Na miejski runął bruk.
Nie ma tu kwiatów dawno.


Z kim odnaleźć mam 
Tę noc, gdy Chat Noir 
Porywał wzruszeniami?
Z historii tamtych dni
Wyblakły został szkic,
A na nim szminki ślad.


Cyganeria! Cyganeria!
Młodości i szaleństwa mit…
Cyganeria! Cyganeria!
Czy to nie znaczy dziś już nic?
 
Cyganeria! Cyganeria!
Młodości i szaleństwa mit…
Cyganeria! Cyganeria!
Snów nam nie skradnie nigdy nikt.